Паршукова Александра Александровна

Материал из Коми тӧданін
Версия от 17:53, 17 ода кора 2017; Ӧньӧ Лав (сёрнитанін | чӧжӧс) (Новая страница: «'''Паршукова Александра''' (1985) — коми кывбур гижысь. Чужис Эжва йывса Мыс сиктын. ==Йӧзӧдӧм…»)
(разн.) ← Предыдущая | Текущая версия (разн.) | Следующая → (разн.)

Паршукова Александра (1985) — коми кывбур гижысь. Чужис Эжва йывса Мыс сиктын.

Йӧзӧдӧм

Гижӧдъяс

Кывбуръяс

  • Виччысьысь ныв : кывбур // Небыдик ловшы Сыктывкар, 2002. Лб. 27.
  • Воклы : кывбур // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 5.
  • Гижа : кывбур // Войвыв кодзув. 2001. №12. Лб. 53
  • "Гиж вай унджык, — сьӧлӧм корӧ..." : кывбур // Аняби. Сыктывкар, 2001. Лб. 34.
  • Дадь вылын ислалӧм : кывбур // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 4.
  • Дона муӧй — чужанінӧй : кывбур // Войвыв кодзув. 2001. №12. Лб. 53
  • Кор везитӧ : кывбур // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 5-6.
  • Лӧнь : кывбур // Аняби. Сыктывкар, 2001. Лб. 34.
  • Мам : кывбур // Небыдик ловшы Сыктывкар, 2002. Лб. 27.
  • Ме шудсӧ тадзи гӧгӧрвоа : (экспромт) кывбур // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 4-5.
  • "Мунӧ туй кузя салдат..." : кывбур // Аняби. Сыктывкар, 2001. Лб. 34.
  • Муса, мича, мелі кыв : кывбур // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 4.
  • "Мыйла, кор ме аддза тэнӧ..." : кывбур // Войвыв кодзув. 2004. №2. Лб. 43
  • "Радейта ме кыйны чери..." : кывбур // Аняби. Сыктывкар, 2001. Лб. 34.
  • "Тӧдан тайӧс... А ме ог..." : кывбур // Войвыв кодзув. 2004. №2. Лб. 43
  • Тулыс воӧ... : кывбур // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 5.
  • Шудӧй тані : кывбур // Аняби. Сыктывкар, 2001. Лб. 33.

Комиӧдӧм

  • А. Сурков. Пачын би пескӧд панӧма вен : сьыланкыв // Няньӧн-солӧн. Сыктывкар, 2005. Лб. 8.


Проза

  • "Босьтчи гижны..." : автобиогр. пасйӧд // Небыдик ловшы. Сыктывкар, 2002. Лб. 27.
  • Рытъя мӧвпъяс : висьтторъяс. Арт. 2009 №4. Лб. 64-65.
  • "«Тэ верман!» — тайӧ..." : юбил. гижӧд // Войвыв кодзув. 2012. №7. Лб. 7-8

Содтӧд юӧр

  • Александра Паршукова : биогр. пасйӧд // Аняби. Сыктывкар, 2001. Лб. 20 да 21 костын.
  • Надежда Трубачева. Александра Паршукова: "Кута гижны водзӧ! : воча сёрни // Небыдик ловшы Сыктывкар, 2002. Лб. 60-61.